The Dobermann Pinscher Club of America

Eικονογραφημένες οδηγίες για την κατανόηση του Αμερικάνικου Προτύπου

 

Γενική εμφάνιση

Αρσενικό

 
     

Θηλυκό

 
     

Μέγεθος σκελετού

   
     

Το πρότυπο περιγράφει ένα αθλητικό σκυλί μεσαίου μεγέθους με δυνατό σκελετό.

Η μέτρηση γίνεται από το ακρώμιο ως το έδαφος και από την άκρη του στήθους ως το πίσω μέρος των μοιρών του.

Η εικόνα του σκυλιού ιδανικά σχηματίζει τετράγωνο:

 

Σωστό μήκος σώματος

 
     

Μακρύ σώμα (όχι επιθυμητό).

 
     
Πόδια    
Το μήκος του ποδιού του Ντόμπερμαν πρέπει να είναι ίσο με το βάθος του κορμού
     

Μακριά πόδια (Το πόδια είναι μακρύτερα από το μήκος του κορμού (ακρώμιο ως βάθος θώρακα)
     

Ιδανικό

 
     

Κοντά πόδια

 
     

Το πρότυπο αναφέρεται σε μεγάλη μάζα σκελετού με έμφαση στο μπροστινό μέρος και λιγότερη στα πίσω πόδια αλλά πάντα σε αρμονία με τις διαστάσεις του σκύλου. Αρσενικά με μικρή οστέινη μάζα θεωρούνται θηλυπρεπή.

     

Πολύ μεγάλη μάζα

 
     

Ιδανική

 
     

Πολύ μικρή μάζα

 
     

Κεφάλι

   

Περιγράφεται ως μακρύ και στεγνό. Και πάντα σε αναλογία με το λαιμό και το σώμα

     

Ιδανικά από προφίλ το πάνω μέρος τους κρανίου είναι τελείως παράλληλο με τη μουσούδα.

Πλήρη παραλληλία

 
     

Παραλλαγές παραλληλίας

     

Όχι σωστό κεφάλι σε προφίλ

 
     

Μικρή και ογκώδη μουσούδα

 
     

Μικρή κάτω σιαγόνα

 
     
Κοιτάζοντας από μπροστά    
     

Σωστή θέση αυτιών (Ιδανική εικόνα)

 
     

Χαμηλή θέση αυτιών

 
     

Μεγάλοι μυς γναθικοί

 
     
Δάγκωμα και δόντια    
     
     

Σώμα

   
Η πλάτη : Πρέπει να είναι δυνατή, συνεχής, και κοντή

Ιδανική

 
     

Μεγάλη κλίση

 
     

Τελείως ευθεία

 
     

Ψηλή λεκάνη

 
     

Καμπουριαστή

 
     

Σπασμένη

 
     

Tuck up

   
     

Ιδανικό

 
     

Πολύ μεγάλο

 
     

Πολύ μικρό

 
     

Η εικόνα του σκύλου από πάνω δίνει το σκυλί να έχει ίδιο πλάτος στο μπροστινό και στο πίσω μέρος :

 

 
     

Μπροστινές γωνιώσεις

     

Το σκυλί όταν το βλέπουμε από εμπρός πρέπει να είναι ίσες οι διαστάσεις του από τα δάχτυλα μέχρι τον αγκώνα και από το ακρώμιο μέχρι τον αγκώνα. Το χαμηλότερο σημείο του κορμιού του είναι ο θώρακας που πρέπει να είναι ελαφρά στρογγυλευμένος και να συναντά τον αγκώνα. Τα μπροστινά πόδια είναι σκελετικά δυνατά και έχει μυώδη αλλά όχι ανάγλυφη (οι μύες) εμφάνιση.

     

Τα δάχτυλα πρέπει να έχουν εμφάνιση γάτας να είναι στρογγυλευμένα, κοντά και σφικτά. Οι βραχίονες πρέπει να έχουν μια μικρή κλίση και να μην είναι κάθετη. Τα πέλματα του σκύλου δεν πρέπει ούτε όταν είναι ακίνητα ούτε σε κίνηση να στρέφονται προς τα μέσα ή έξω.

     

Ιδανική θέση ποδιών  
     

Πέλματα γυρισμένα μέσα  
     

Αγκώνες μέσα  
     

Στενή θέση ποδιών  
     

Πέλματα προς τα έξω  
     

Αγκώνες έξω  
     

Πολύ ανοικτή θέση ποδιών  
     

Πέλματα και πατήματα

   
     
Σωστή πατούσα  
     
Ανοικτή πατούσα  
     
Σωστό πάτημα  
     
Αδύναμο πάτημα  
     
Υπερβολικό πάτημα  
     

Τυπικές παραλλαγές μπροστινού μέρους

     
Ιδεατό  
     
Χωρίς στήθος  
     

Στήθος περιστεριού

 
     

Ουρά

   
 

Η σωστή θέση ουράς βρίσκεται ελάχιστα ποιο πάνω από τον ορίζοντα της πλάτης. Όταν το σκυλί βρίσκεται σε επαγρύπνηση η ουρά «δείχνει» 2 με 3 ώρα σαν δείκτης σε ρολόι. Το κόκαλο του (μηρού) σχηματίζει σε σχέση με την ραχοκοκαλιά γωνία 30 μοιρών.  

     

Πολύ ψηλή θέση ουράς  
     

Πολύ χαμηλή θέση ουράς  
     

Πίσω γωνιώσεις

   
     

Οι μύες του πίσω ποδιού πρέπει να είναι δυνατοί και να ίσοι αναπτυγμένοι και στα δύο μέρη του κνημιαίου οστού. Τα δύο μέρη του κνημιαίου οστού πρέπει να είναι ίσα αναπτυγμένα. Επίσης το μήκος των οστών αυτών πρέπει να είναι ίσο με μήκος του βραχίονα και του οστού του ώμου.

     
Σωστό πίσω σύστημα  
     
Μακρύ δεύτερο μέρος κνημιαίου  
     
Σχεδόν ανύπαρκτη γωνίωση  
     

Μακρύ δεύτερο μέρος κνημιαίου, δρεπανωτός ταρσός, χαμηλή θέση ουράς
     

Ταρσοί

Όπως φαίνονται από το πίσω μέρος του σκύλου

     
Ιδανικό  
     
Ταρσοί αγελάδας  
     
Ανοικτοί ταρσοί  
     

Κίνηση

   
     

Ελεύθερη και ισορροπημένη και δυναμική. Στον τροχασμό η περισσότερη ενέργεια έρχεται από το πίσω σύστημα. Το πίσω πόδι ακολουθεί σε μια νοητή ευθεία γραμμή το μπροστινό πόδι της ίδιας πλευράς. Η πλάτη παραμένει δυνατή και σφικτή. Τα πόδια παραμένουν κοντά στο έδαφος και καλύπτει με την απόσταση με μεγάλα βήματα. Το κεφάλι έχει κλίση προς τα εμπρός ο λαιμός γέρνει μαλακά προς του ώμους, η πλάτη είναι γίνεται σχεδόν επίπεδη και η ουρά βρίσκεται λίγο ψηλότερα από τον ορίζοντα της πλάτης.

     

Η πίσω πατούσα καταλαμβάνει νοητά το χώρο που μόλις άφησε η μπροστινή πατούσα του ίδιου ποδιού. Με το κράτημα του ποδιού χαμηλά στο έδαφος γίνεται κάλυψη της απόστασης με την μικρότερη δυνατή ενέργεια.

     

Κοιτώντας το σκυλί από μπροστά όταν τροχάζει φαίνεται σαν να πατάνε σε μία ευθεία γραμμή και τα τέσσερα πόδια. Αυτό γίνεται ώστε να μπορούν οι χόνδροι να μπορούν να απορροφήσουν τους κραδασμούς από την κίνηση.

     

Αν η δύναμη δεν διανέμεται το ίδιο σε όλες τις πλευρές τότε το σκυλί τείνει να γέρνει προς την αντίθετη πλευρά περισσότερο. Αυτό μπορεί να παρατηρηθεί ποιο εύκολα βλέποντας το σκυλί να τροχάζει, όταν κοιτάμε από την πίσω πλευρά.

Επιστροφή στην κορυφή